Unutma bir zaman verdiğin sözü
Kalbimin Ey kalbi, rûhumun gözü
Sensiz de bir ömür belki olunur
Yakamaz hiç kimse lâkin bu közü

Bir kuşum şimdi ben senden uzakta
Girişi çıkışı saklı tuzakta
“Bendeki şu ben’e” gönlünle bak da
Söyle: meğer neymiş olmanın özü

Selçuk Bekar

Yâ Rab diledin -yek idin- âlemde bilinmek
Kullar yaratırken biliyordun diyecek “Tek”

Aksindeki kesr içre yek onlar olacaklar
Ahmer gülün aşıkları nâr hâr dolacaklar

Sen söyle, senin gayrına mümkün mü bu Ey Hak:
Bilmek seni sen olmadan olmaz mı ki nâhak?

Selçuk Bekar

Itrını gizleyen gülüm gibisin
Varlıkta yokluktan dilim gibisin
Sen benim için bir zulüm gibisin
Sanki yanmışım, sen külüm gibisin

Eğer kendimi de tanımıyorsam
Bilmiyorsam beni ben kimse sorsam
Seni gerçeğe mi düşe mi yorsam
Rûhumda saklı bir bölüm gibisin

Okumaya devam et →

Ben âmâyım ahrasım ben
Ne söylerse Allah söyler
Ya dünyâyâ geldim, neden
Bilir ancak Allah, beyler

Hiç olmamış olsun nasıl
Olsun dilemezse asıl
Görünse de kuldan hâsıl
Allah’tan bu bütün şeyler

Arzû benim, Yâr fiilsin
Beyinsin sinirsin dilsin
İcraatı kul ne bilsin
Ne eylerse Allah eyler

Selçuk Bekâr

Gönül verdim ben yoluna
Veremedim bir el gitti
Ana buldum baba buldum
Bacı buldum yâr el gitti

Hem câhildim hem bilirdim
Ben o idim o ben: birdim
Damla damla biriktirdim
Gözlerimden yâr sel gitti

Okumaya devam et →

İki aynınla bu âlem görülür lâkin ezâdır
Ya gerektir daha çok göz ya yumulsun ki sezâdır

Gülü vardır da dikendir su ferah gör ki boğar da
Göregördüm ve fakat hepsi de hır gür ve nizâdır

Önce cennet gibidir sen kapılırsın da bu sihre
Sakın evlât yuva zannetme hapissin bu cezâdır

Selçuk Bekar

Yirmi Birinci YY Ulubatlı Hasanlarına

Bataklıkta biten gül taneleri
Zamansız ettiler terk hâneleri
Almılalarına ne bir söz kaldı
Ne şehâdet için bahâneleri

Kelebek idiler rengi cürbecür
Semâvî kalpleri damda bile hür
Bir kızıl elmaydı bütün bir ömür
Böyle terk ettiler daha neleri Okumaya devam et →

Ben hâcemin elinden
Her gün ölüm içmişim
İnce Sırat telinden
Güller saçıp geçmişim

Pîrim bak demiş bana
Yolum hak demiş bana
Küfrü yak demiş bana
Bundan evvel hiçmişim

Mazlumlara su benim
Zâlime pusu benim
Rabb’in ordusu benim
Ben böyle and içmişim Okumaya devam et →