Selçuk Bekâr Kişisel Resmî Websitesi
Uyan ey dost, öldüm mü bak
Yola revân oldum mu bak
Daha dün emekler idim
Bir kim âhın aldım mı bak
…….Ben bir cama kondum ammâ
…….Gir, cennetlik oldum mu bak
Aldırma, o resim yalan
Ben değilim onda gülen
Gülünen son günden beri
Hem pişmânım hem pek nâlân
…….Gözlerine kandım ammâ
…….Sarardım mı soldum mu bak
Ha bir saat ha bir ömür
Bugün yağan dünkü yağmur
Ahû gözler kara değil
Diler olsun bir çift kömür
…….Pervâne tek yandım ammâ
…….Son namâzım kıldım mı bak Okumaya devam et
Dirâyet, liyâkat, hiddet mi bakış
Ağladığımı hiç görmüyorlar mı
Gürzüm baş alırken gönlüm kara kış
Analar hırkalar örmüyorlar mı?
Mehterân dönmezken sağa ve sola
Vatan cihadında olmaz da mola
Trenler, vapurlar çıkıyor yola
Hangi parçam yolcu, sormuyorlar mı?
Yağılar uğrular artık yenildi
Kandaki ervâha bayrak denildi
Sultân olmaz yetim diyen yanıldı
Hünkâr çadırını kurmuyorlar mı?
Mülkünden vermeyen candan verecek
Mızrap tutmuş eller ok, yay gerecek
Bir yetimin başı göğe erecek
Küfrün kalemini kırmıyorlar mı? Okumaya devam et
Başın alıp başka ele
Gitsen niye gitmesen ne
Arz’ın taşından şikâyet
Etsen niye etmesen ne
Muhtaç kuşa kurda diye
Gerçek aşk yok burda diye
Hiçliğindir surda diye
Atsan niye atmasan ne
Araya, yorgun araya
Mahcup fakir fukarâya
Zelîl canı beş paraya
Satsan niye satmasan ne
Kolumda bir saat var
Ne huzur ne rahat var
Böyle gitmez bu gelen
Bu tabloda bir at var
Süvârî kara yağız
Nal izinde biz varız
Çâresiz, üzgün albız:
Sırtında bin hilât var
Börk üstünde gök bayrak
Ay yıldırım yıldız ak
Yollar açık ferman hak
Her çâkta bir berat var
Yine yeryüzünde, yeni bir sabâh
Nereden gelmiştim? Unuttum eyvâh!
Burada bu hüzne dermân bulamam
Olsam bile gayrı bu âleme şâh
Beni unutmayın ben unutsam da
Nisyân beşiğinde aşk uyutsam da
Sevgili güllerle dâvet ederken
Gidilecek gün ben arzı tutsam da
Belki boştur içim elmas kutuyum
Ustamın sevdâsı kadar kutluyum
Hekim heyetini sizler toplayın
Dünyâyı cehâlet üzre yutsam da
Üç gün denilenin ilki merâktı
İkinci gün gökten yağan firâktı
Kıymet bilmeyene bende oldum ben
Sorun, tasdîk eder bunu ustam da…
Selçuk Bekar
O hançer benim de göğsümde ama
Sakın gözyaşınla girme dünyâma
İkimiz de aynı ele muhtâcız
Merhem olamazsın bil ki yarama
Diler dalgalarla boğuş, dağlar aş
Diler yak yık koyma taş üstünde taş
Sanma ki bitecek bir gün bu uğraş
Derdi vereni sor derman arama
Hastalığımızın devâsı gülüm
Ya hasret ya gurbet veyâhut ölüm
Gözlerinden başka yerde yok zulüm
Bu ok baktığın gün değdi şurama
Yıkıldı müeddâ, evvel sefâlar
Yâr ile yârenlik, asûde bahâr
Yeksân ise yerle umum devâlar
Nasıl yapsın hekim gönlüme yama
Selçuk Bekâr
Şakıyor iki bülbül
Bilmiyor onları gül
Bülbül ve gül bahâne
Ukbâda güldür gönül
Su iner şelâleden
Ne anlar göz lâleden
Aydan değil kâm alır
Sathındaki hâleden
Gözlerin maksadı yaş
Çiçekler doğurur taş
Etleri insan yapar
El Hâlik yavaş yavaş
Selçuk Bekar
Sayma kaç gün yaşadın
Sorma kimsin, ne adın
Sebepsin sen bunlara
Bir cesede uğradın
Görmezi görür kılan
Olmaza olmak olan
Ey her hesaptan kalan
Tek sızısı her sadrın
Selçuk Bekâr
Neler anlatır bilsen dile gelse dağlar taş
Bu erler Hak ordusu şu gelişten ilk sen ürk
Omuz üstünde kalmaz güvenilmiş nice baş
Bu toprağı suladı buradan doğrulur Türk
Onlar sadakaları canlarından verirler
Gazâ meydanlarını tavaf ve sa’y bilirler
Boyun eğmek bilmezler şehâdetle ölürler
Hak sözünü yüceltmek dâvâsında yoktur terk Okumaya devam et
Hedefsiz yollara koyulmaz erler
Ukbâsızı neyler abdest ve namaz
Dâvâsı olana Ülkücü derler
Ülküsüzü inek bile otlamaz
Bir kılıç sallasan düşse bin kelle
Tankları savursan çıplak bir elle
Niyetinde olsa küçük bir zelle
Dünyâya hükmetmen bize yaramaz
Hayırda ve şerde Kibriyâ’yı gör
Yayını sâdece besmeleyle ger
Sultân otağına sırtın eğik gir
Diler boynun vursun var mı başka haz?
Selçuk Bekâr