Yirmi Birinci YY Ulubatlı Hasanlarına

Bataklıkta biten gül taneleri
Zamansız ettiler terk hâneleri
Almılalarına ne bir söz kaldı
Ne şehâdet için bahâneleri

Kelebek idiler rengi cürbecür
Semâvî kalpleri damda bile hür
Bir kızıl elmaydı bütün bir ömür
Böyle terk ettiler daha neleri

Pek çoğu duymamış Haçlı Seferi
Kur’ân gözü nûru ve sünnet feri
Cismine yakışmış: Hakk’ın neferi
Uşşâk otağıydı meyhâneleri

Yaşamak bir günlük al bir çiçekti
Canları hilâl ve yıldızı çekti
Sultân huzûruna diz urub çöktü
Vefât dedi Zât-ı Şâhaneleri

Selçuk Bekar