Şu dünyânın, yâr, yüzüne
Şeklini kazamam senin
Çok isterim, yeryüzüne
İsmini yazamam senin

Bir ismim var, ismin değil
Aynamdaki resmin değil
İçindeyim cismin değil
Sırrını çözemem senin.

Düşünsem, fikir bilinmez
Söylesem zikir bilinmez
İki kolay, bir bilinmez:
Resmini çizemem senin.

Okumaya devam et →

İçmedim arkadaş
Sarhoşum, evet
Aynı kafadayız -doğru da- şimdi
Bana el mecnûn der
Sanaysa ayyaş

Doğru, başım döner
Seninki gibi
O sevdâ benim de kalbimin derdi
İç sen
İç, ara dur sevdâyı öyle
Bana bu şarâbı sevdâlım verdi

(Can Yazısı’ndan)

Selçuk Bekar

Biri, tarzın dedi
Orhan Veli’ye benziyor

Pek tanımazdım ‘garibi’
Gerçi üç beş şiiri var aklımda kalan
‘Anlatamıyorum, Güzel Havalar’
Aklımın bir köşesinde -biraz da-
Ders kitaplarından kalma ‘her’alda’
Karanlık çirkinlik falan

Ben ‘ayakkap’larımı hiç yazmadım
Ya, belki yazardım da
Aaaa,
Benim de ayakkabılarım varmış
Öyle ot, çöp, kayık, bambu
Arabacının karı kızının
Ne işi var mısralarımda
Benimkiler mısra mısra
Yat borusu mu lan bu

Okumaya devam et →

……………………………………. Ozan Arif’e
Hatırlasak mâzîyi biz sevsek övsek de
Yaşanılan şu günlere kızsak sövsek de
Yetimlerin feryatları arşı dövmekte
Eşek gelmiş bağa girmiş bağcı dövmekte
…….Emânetin sâhibini gönder Yâ Rabbî
…….Ateş tuttuk acımızı dindir Yâ Rabbî

Davlumbaza dâvâ diyen dâvâbaz oldu
Siyâsetle tanışanlar hep cambaz oldu
Adâleti zül görenler düzenbaz oldu
Yokların var karakışın adı yaz oldu
…….Mazlumları kevserine kandır Yâ Rabbî
…….Âteş tuttuk, acımızı dindir Yâ Rabbî

Va’dedilen, mühletinde elbet gelecek
Görmeyen göz gören gözden hakkın alacak
Hem hırlasın hem de kaçsın varsın kaç alçak
Emânetin sâhibini elbet bulacak
…….Âciz koma bahtımızı döndür Yâ Rabbî
…….Ateş tuttuk acımızı dindir Yâ Rabbî….

Selçuk Bekar

Git dediğin yere geldim efendim
İki göl üç tepe ‘kof değerler’ var
‘Meğer’i bulanı ben bulamadım
Keşke eyvah imdat ve ‘eğer’ler var

İki ayak üzre kimi canlılar
Rivâyet böyle ki peri – cinliler
Kelle yetiştiren heyecanlılar
Konuşur dinlemez ne sağırlar var

Çiçekleri gördüm kıyıp dermedim
Meyveleri gördüm bağa girmedim
Çok aradım durdum insan görmedim
Bol bol kedi köpek… Ne sığırlar var

Okumaya devam et →

Kapanmadı hiç bu kapı:
Allâh için biri gelsin
Düşmanlığın yok kitâbı
Dostum diyen beri gelsin

Özün elden has görene
Hayâl gidip nas görüne
Kurbânım onu verene:
Ferâsetin nûru gelsin

Nedir bilmem yalakalık
Özüm neyse, aynı kabuk
Övemem abuk subuk
Kadr bilirim: Yeri gelsin

Okumaya devam et →

Çocuklar var: çoğu seni unutmuş
Çocuklar koşuyor, ip mip atlıyor
Ben, uyur uyanır seni yanımda
Bulamazsam diye ödüm patlıyor.

Evlerden geliyor, ellerden tutup
Çocuklar ağlıyor: ya anne, baba
Parklarda salıncak, yolda araba,
Onlar oyun diyor, ben sâbit fikir:
Merhabâ kadim zikir… Merhabâ…

Okumaya devam et →

Dün geçtiniz buradan
Dün…
Kanat kanat,
Ufka gittiniz kuşlar…
Gittiniz yâ, ardınıza düştü
Zümrüt gözlerin deldiği efsunlu düşler.
Çünkü dün bu köyde Kul Hafî vardı.

___Bunu siz ettiniz, siz ona, kuşlar:
___Taşlara yakardı; sevgiyi sordu.

Aklına hayâller üşüştü
Aklına düşler.
Mecalsizdi dizleri, çetin… yokuşlar.
Bir sevdâ vardı içini yakan: tanımsız!
Yollara büyülü nakışlar işli,
Ufkunda,
Puslu bir bakış…

___Bunu siz ettiniz, siz ona, kuşlar.
___Dağlara taşlara sevgiyi sordu,
___Şiirler yazdığı kalemi kırdı.

Okumaya devam et →

Câna dâir söyle bugün
Cânan, bugün ‘can’dan söyle
Sırasını derd’eyleme,
Söyle baştan sondan olsun:
____Bağrımda varlık sancısı,
____Hasretim gemiazısı,
____Çıktığım; varlık gezisi…

Olmaktan zor suâl var mı
Olmasam güneş doğar mı
Olmak, olmaya değer mi
Söyle el cânından olsun
____Söyle, söyle senden olsun
____Ey gönlün çakır gözlüsü
____Aşkın olur mu gizlisi

Durma çal sevgiye maya
Ben ninemden öyle duydum:
Su da hasretmiş yanmaya
Söyle varsın hazîn olsun:
____Buna ağlar ney ezgisi:
____Varlık, yokluğun sözlüsü…

Hani denizleri aşar,
Düşer sâhillere bir bir
Kuşlar var ya; böyle ölür
Hep izlerim, istemeden
____Sır ver; damar, kandan olsun:
____Bu, göçmen kuşun yazısı

Okumaya devam et →