Dün geçtiniz buradan
Dün…
Kanat kanat,
Ufka gittiniz kuşlar…
Gittiniz yâ, ardınıza düştü
Zümrüt gözlerin deldiği efsunlu düşler.
Çünkü dün bu köyde Kul Hafî vardı.

___Bunu siz ettiniz, siz ona, kuşlar:
___Taşlara yakardı; sevgiyi sordu.

Aklına hayâller üşüştü
Aklına düşler.
Mecalsizdi dizleri, çetin… yokuşlar.
Bir sevdâ vardı içini yakan: tanımsız!
Yollara büyülü nakışlar işli,
Ufkunda,
Puslu bir bakış…

___Bunu siz ettiniz, siz ona, kuşlar.
___Dağlara taşlara sevgiyi sordu,
___Şiirler yazdığı kalemi kırdı.

O şimdi hasrette, o şimdi yasta.
Sakın sesli ağlamayın:
O şimdi hasta.
Selâmı sabâhı -dün- kesti dosta.
Kesti de gün soldu,
Sular karardı…

___Karanlığı deldi zümrüt bakışlar,
___Geceleri güne, varı yoğa kardı.
___Aklı alev oldu, gönlü nâr yurdu.

Şunu bil ‘Sevgili’
Sâdece şunu;
Bırakmaz ölür de aslâ peşini.
Tutacak elinde, bir gün muhakkak,
O, bir gün muhakkak ‘aşk ateşini’

___Bunu siz ettiniz, siz ona, kuşlar:
___Geceleri güne, varı yoğa kardı,
___Önünde karakış, çetin yokuşlar,
___Aklı ateş aldı, gönlünü vurdu!

___Aklına üşüştü hayâller, düşler,
___Sizin geçtiğiniz dağlara durdu,
___Karanlığı deldi zümrüt bakışlar,
___Saatini kırdı, sevdâyı kurdu.

(Kaynak: Can Yazısı – Değiştirilmiş)

Selçuk Bekar