Elbette güvenim var benim sana
Mescitten çıkmadın haçı bilmezsin
Güvenmem mi senin gibi insana
Mahkeme görmedin suçu bilmezsin

Sen dünyâ ehline dönüp bakmadın
Onlar seni yıktı sen hiç takmadın
Ormana girmedin ateş yakmadın
Nasıl denir ‘kuçu kuçu’ bilmezsin

Yağıyla uğruyla bir işin olmaz
Üstte kalmak gibi uğraşın olmaz
Benim gibi biri yoldaşın olmaz;
Sevmekten usanmaz öçü bilmezsin

Hak nasıl alınır haklı değilken
Umûrunda değil: doğruluk ilken
Farkında mısın sen ne halde ülken
Haram yiyemezsin baçı bilmezsin

Seni edinirdim ben reis ammâ
Bana malûm olan sana muammâ
Adâleti senden beklemem sanma
Makâmı düşünmez tâcı bilmezsin

Boş köyde horozun öttüğü gibi
Cengiz’in Ali’ye ettiği gibi
Hoca’nın Timur’a gittiği gibi
Ardından gelecek kaçı, bilmezsin

Bu sefil dünyâda sen yer arama
Fazla ısrar etme. Basma yarama
Seni kıramıyor, ‘Gel’ diyor ammâ
Kul Hafî’nin ne der içi, bilmezsin

Selçuk Bekar