Çok vaktin kalmadı: şimdi başıma
Zümrüt yeşili bir taç giyeceğim.
Elinde servetle geçip karşıma
Af dileyeceksin, geç diyeceğim.

Yalvarsan yakarsan yok seni duyan.
Yeminler ederek: bitmedi rüyân
Benim bağlarımda rengi solmayan
Gül var diyeceksin, güç diyeceğim.

Okumaya devam et →

Hendese
İçindeki haylaz ne derse desin
Ne bir çıkarma var, ne de ekleme
Karşı çıkarken de hizmet edersin
Ezelde kurulmuş büyük denkleme.

İnsan
Ne olursa olsun varlıktan kasıt
Kırdıkça kurulan döngüsün: fasit
Sen, küllî evrenden küçük bir kesit,
Sonsuz kadar zorsun, ‘bir’ kadar basit

Okumaya devam et →

Lânet olsun bu olmaya
Olmaya bu: Lânet olsun!
Kayalar su, sular kaya
Tabu tabu! Lânet olsun!

Kuşanmaya: kuşanmayı,
Düşünmeye: düşünmeyi,
Aşındırıp aşınmayı
Aşınmaya lânet olsun!

Ete:
Kemiksiz melanete,
Lânete de lânet olsun!

Selçuk Bekar

Gel ey cânân
Gel ey güzel yüzlü cân

İyice işledi…
Bilemezsin nasıl… nasıl işledi
Ve, ne kadar çetin ki;
Ne zaman olmasan sen yanımızda,
Bir cehennemî sızı hortluyor canımızda!

Gel artık
Sanma kaynak biliriz seni
Hem, bilmeyen kaldı mı:
Gelmeyecek diğeri!
Aha bu yemin sana maşrapa da taşırız,
-Tutar da çenemizi-
Kimseye söylemeyiz suyun geldiği yeri

Okumaya devam et →

İdraksize beyhûde nasîhat tekdîr
Hiç dürtme küfürden daha evlâ şektir
İblis’le yatıp kalktığı her ru’yâyı
Ni’met sanarak hayra yoran eşşektir

Selçuk Bekar

Gurbette yas var sılamda savaş
İsmini duydum yaban dillerde
Nasıl olmasın -şimdi- bükük baş
Gözden akan yaş, aşrı yollar da

Aradım durdum kendi içimde
Kendimden başka, başka biçimde
Anladım ki sen bulunamazsın
Ne zaman, nerde, nasıl, niçinde
___ Aradım durdum ben seni bende
___ Bende isyan var, bende benden de
___ Nasıl bilmedim vücut bulmazsın
___ Ne zaman, nerde, nasıl, nedende

Okumaya devam et →

İnsem beden teknesinden
Yüzsem ruhlar denizinde
Gamze olsam, olsam bir ben
Sevdiğimin gül benzinde

Esrârına olsam envâr
Yüreğinde görsem nem var
Dem be dem hem olsam hemdem
Hem olmasam, olsam hem var

Selçuk Bekar

Lânet olsun!
Kalemimden başka şey yok elimde…
Mısralarla -biliyorum- insan öldürmek mümkün,
Kalıplarına bakıyorum,
Yüzlerine bakıyorum,
Gözlerine,
İçine içine bakıyorum gözlerinin…
İnsan bulamıyorum.

Lânet olsun
Lânet olsun
Lânet olsun ki mermi…
Mürekkepten daha mukaddes bugün!

31.05.2010

Selçuk Bekar

Sormadım mı cânâ sana
Hangi bayrak aslâ inmez
İlk insandan son insana
Hangi acı dinmez diye

Sularda su, karda karlar
İnandığımızca varlar
Pervâneler ki yanarlar
Kime diri denmez diye

Demedim mi rûhun başka
Yoldaşı yok: düşme aşka
Gider, ilelebed dönmez
Sen sönsen o sönmez diye.

Selçuk Bekar

Gönül, var sevdânın kapısına dur
Umma iltifâta mazhâr olursun
Kıylükâl eyleme âhüzâr eyle
Lâhzâ-yı nazarda tahir olursun

Dahî kıskançlıktan et sarfınazar
Görme ki civârda tâlipleri var
Gayrın idrâkinden ayrılık doğar
Sabr eyle, bâtını zâhir bulursun

Okumaya devam et →