Gönlüm vâr olalı şu dağ başında
Bekliyorum: gelsin yâr bâde sunsun
Sâhi, kim var şimdi senin karşında
Sen de beni hâlâ bekliyor musun

Sen öğrettin bana aşka vefâyı
Vefâ duyacağım başka kim var ki
Yine sende gördüm aşkla cefâyı
Cefâ sayacağım başka nem var ki

Yıldızlar yağıyor yanaklarımdan
Avuçla: gönlüm de yağmasın yere
Ben bir kadük sevdâ: çakıl ve kumdan,
Sen son cihetimsin tüm ümitlere

Göçmen kuşlar bir bir dönüyor sana
Gönüller yakan nâr iniyor sana
Üşüşüyor pervâneler sevdâna
Belki bu yüzden yâr deniyor sana

Aşkı sen vâr ettin, şu dağ başında
Ben böyle bekledim: yâr bâde sunsun
Ne kadehler ne mey ne kim karşında
Önemli: bu aşkın mâbedi sensin

Selçuk Bekar