Çocuklar var: çoğu seni unutmuş
Çocuklar koşuyor, ip mip atlıyor
Ben, uyur uyanır seni yanımda
Bulamazsam diye ödüm patlıyor.

Evlerden geliyor, ellerden tutup
Çocuklar ağlıyor: ya anne, baba
Parklarda salıncak, yolda araba,
Onlar oyun diyor, ben sâbit fikir:
Merhabâ kadim zikir… Merhabâ…

‘En çok yıllar önce’ ben sevdim seni
‘En çok yıllar önce’ özleyen bendim
Küçük kollarım çok açılmadı da
Gösterememiştim ondan sevgimi.

Burası karanlık, ben, üşüyorum.
Önce gelenler de üşümüş müydü?
Oyun sevmem. Seni düşünüyorum.
Kimse benim kadar düşünmüş müydü…

Selçuk Bekar