Bendir beni zanneyledim
Virâneyi han eyledim
Mahzûn olma sakın ey dost
Ben kendime tan eyledim

Bendim birden bini sağan
Çeşm-i binden bire yağan
Nokta oldum: âlem sığan
Seni hana can eyledim

Gözsüz kaldım benim’çün bak
Kademsizim ayağa kalk
Bir kim olduk ne bilsin halk
Seni ömre ân eyledim

Cümle cihetten cüdâyım
Ne cismim var ne de sâyem
Varlığıma seni: gâyem
Altı yön dört yan eyledim

Öldüm, kazdım mezârımı
Yitirdim kendi zârımı
Verdim de gözyaşlarımı
Aynını giryân eyledim

Selçuk Bekâr