Yokluklardan uyandım
Uyandım yara yandım
Kan rengine boyandım
Boyandım yara yandım

Rastlamadım dengine
Dengin erdi engine
Döndüm visâl cengine
Bilmedim hara yandım

Saldım ışık kuşları
Tutuşturdum envârı
Al evler kızıl sarı
Ben kara kara yandım

Ömrü bir ömür geçe
Bir ömür verdim hiçe
Çürüdüm içten içe
Meyyit ısrâra yandım

Evvelsiz âhir gibi
Boğulmuş bâhir gibi
Doğmamış şehir gibi
Mülksüz ıslara yandım

Selçuk Bekâr