Kuduruyorum

Her gece kafamı yastığa vurup
Sesleri dinliyor lupdup lupdup dup
İpleri zanlara bağlı kulpları
Asmak istiyorum sehpâlar kurup

Durup durup aşkı düşünüyorum
Gönül çöplüğünde eşiniyorum
Nerede seven var orada insan
İnsan olmak çok zor: üşeniyorum

Her sabah çıkıyor insan içine
Her adımda yoz bir zaman piçine
Rastlıyor, infilâk etmekten korkup
Kaçmak istiyorum Çin’e Maçin’e

Kuruyor kuruyor kaldırıyorum
Haksızlık görüyor aldırıyorum
Zâlimin zulmüne gücüm yetmiyor
Kendime -aynada- saldırıyorum

Sazlığına hasret bir ney inliyor
Her akşam uhrevî sesler dinliyor
Ağlıyorum şafak sökene kadar
Dinmiyor hüzün bestesi dinmiyor

Bütün saatleri durduruyorum
Zamâna kendimi kurduruyorum
Üstüme başıma sırnaşan, kuduz
İtleri salıyor, kuduruyorum

Her gece kafamı yastığa vurup
Sesleri dinliyor lupdup lupdup dup
İpsiz kuklaları: zanlara bağlı
İpten alıyorum sehpâlar kurup

Durup durup aşkı düşünüyorum
Gönül çöplüğünde eşiniyorum
Nerede seven var orada insan
İnsan olmak çok zor
Üşeniyorum

Selçuk Bekar

Sosyal AğTweet about this on TwitterShare on FacebookShare on Google+Share on LinkedIn

Bir Cevap Yazın