Tutuklusun

De ki sevdâ can kuşumun
De ki ‘ışık taç’ başımın
De ki gözüm gözyaşımın
Kıblesidir, sen haklısın

Topuk sesi mi bu: çam ormanında
– Meltem ve şebnem –
Islanır göğün yırtıldığı yağmurlarla,
Yüzer miydin sen de ceylan derilerini
Gönül hoş olsun diye

Kurda tuzak: ten azdıran
Kekliğe düzü gezdiren
Bülbülü gülden bezdiren
Niye telli duvaklısın

Geceler boyu neyin düşünde
Ne peşindesin adam
-Gündüz kalabalıklarını-
Baygın bakışlarla tarayan
Diyorsan güzele sevdâlıyım
Kim bilmez dalgalanan sarı saçları

Senin aşk dediğin sözdür
Sevdim sandığın hırsızdır
Müdâfaan geçersizdir
Sen dünyâya yavuklusun

Nereden çıktı
Neden şimdi bu ağrı
Oysa zaman tam
Kelebek tutma zamânı
Şu dalda elma bu bağda gül
Hepsi mi dünkü rüyâdan kalma

Kırk gün kırk gece sandığın
Hepsi bir nefesti düğün
Ferman sâhibinden göğün:
Aşk adına
Tutuklusun

Selçuk Bekar

Sosyal AğTweet about this on TwitterShare on FacebookShare on Google+Share on LinkedIn

Bir Cevap Yazın