Elâ gözlüm ben yanına
Şaşı gelir kör giderim
Balta kesmez buz olsam da
Çözülür akar giderim

Kâm alırken muhabbetten
Suâl olur etten sütten
Eser kalmaz sükûnetten
Çileden çıkar giderim

Gözüme gülerken gözün
Cüzdanımı yoklar sözün
Gelir Kârun kadar zengin
Cebim tamtakır giderim

Delikanlıyken yirmilik
Yalan sanırken bu kimlik
Aynanda görürüm kellik
Saçlarımda kır giderim

Döner gelir yine sana
Kavuşurum bir lisâna
Seninle benzer insana
Çilemi çeker giderim

Selçuk Bekar