Ben gönül koyarsam
Durur bu hayat…
Saatler bin yılı selâma durur
Durur çağlayanlar, kurur denizler,
Pembe her hayâli
Bir gerçek vurur:

Yürür kemiklerden sıyrılı atlar,
Ağrı Dağı patlar top niyetine
Yetine yetine bel bükmüş çınar
Taç giyer başına, `diriler` hortlar!

Ben gönül koyarsam…
Ben gönül koyarsam dağlardan iner kurtlar
Dönmeyesiye
Yiğitler silkinmeden daha uykudan
Âmâ pusatlanır, avrat at biner
İnmeyesiye
Dünkü ayyaş, berduş,
Dünkü haydudun çarpar yüreği
Dinmeyesiye…
Yerlerinden doğrulur ve şehitler,
Şehâdeti ünler:
Hak niyetine! `

Susuyorsam korkun: Akın çok yakın
Milleri kırılır bu çirkin çarkın
Âşikâr olur da güzel ve çirkin
Hayy ederim: Türk`üm, işte bu farkım!

Selçuk Bekar