Kara Taş

Neyler ve nefesler, döne döndüm, döne döndüm
Âzâları mısrâ: bu garip şîire döndüm.

Hû seslerinin nârına pervâne misâli
Gökler üşüşürken ezilip kevgire döndüm.

Dehşet bu muammâya devâ derdi peşinde
Can satmaya çıkmış cüce bir tâcire döndüm.

Mevlâ’nın olan cânı zebûn eyledi dünyâ,
Gördüm beni ben bende, siyah hâcere döndüm…

Selçuk Bekar

Sosyal AğTweet about this on TwitterShare on FacebookShare on Google+Share on LinkedIn

Bir Cevap Yazın