Beşiğe bir bebek düşmeyegörsün
Bir yer buluyorlar hayat çarkında
Hele bir teklesin hele ki dursun,
Hafakan basıyor daha kırkında

Asılsız felsefe hançerelerde
Herkes birbirine hayâl zerkinde
Velâkin aktörler pencerelerde
Yanlış çıkışlardan sahne terkinde

Uyuyorlar, ölü! Uyanıyorlar
Pembe rüyâları boşa çıkanda
Durup düşünmüyor uslanmıyorlar
Pas tutuyor canlar ceset parkında

Korkuyor ürküyor saklanıyorlar,
Demeyin diyorlar ‘ölüm’ sakın hâ
‘Çok yaşa’ denirse aklanıyorlar
Ne biliyorlarsa ölüm hakkında

Kaç kişi bilirse durmadan dönen
Bir küre üstünde bulunduğunu
Kaç kişi bilirse mütemâdiyen
Kalbinin attığı soluduğunu

Sen ister uzak ol ister yakında
Senin de o kadar kişi farkında

Selçuk Bekar