Nasıl olamazsa yıldızlar
Kanattıkları bir gece olmadan
Nasıl göremezsek gurûbu
Güneş batmadan

Görmesem bu akşam göçmen kuşları
Kanatlanıp arşa çıkmasam olmaz
Terk edip giderken tüm oluşları
Kendimi nezdinde aklasam olmaz

Olmaz ki
İstesek de olmaz güzelim
Sen benim gözlerimsin
Ayağım elim
Vuslat ikrâm etsem sana bir dilim
Hasreti kendime saklasam
Olmaz

Doğan şu yıldızlar batan şu güneş
Şu rüzgâr dalgalar sular: çilekeş
Olmasam göğsünü yakan kor ateş
Güzel gözlerinden akmasam olmaz

Dilersen kendin kal yine
Yaramaz
Dilediğin kadar eyle îtirâz
Biraz daha nâz eyle
Yaz beni günlüğüne
‘Öldü’ diye yaz

Olmaz, olmaz…
Oldukça ben olamayacağın gibi
Tüm oluşlar sende yanmadan olmaz

Zamansız bir zaman apansız bir ân
Toprağa değerken son kez ihtişâm
Ayrılık ve sevdâ ayrılırken tam
Dönüp el falına bakmasam olmaz

Selçuk Bekar