Yâ Rabbî görev verdin Hak yazdık üç kıtâya
Düşmanını kuşattık karadan ve denizden
Dokuz yüz yıl nöbette düşmedik inkıtâa
Bir elçi göndermiştin biz ondandık o bizden

Türk’üz bu unvânımız bilâ-şek Müslüman’ız
İndinde senin rızân yeryüzünde gazânız
Öyle bir düzen kurduk biz bozabildik yalnız
Müslüman gayrımüslim râzıydı ayyıldızdan

Bizden istediğinin en kolayı can idi
Garpta durak Viyana doğuda Sincan idi
Va’dinin en hafifi inci ve mercan idi
Sînemize sen doldun tuttuk ‘el yakan köz’den

Selçuk olduk direndik Osman olduk yürüdük
Mehmet olduk toprak ve kan rengine büründük
Ne kusur eyledik ki bin yıl sonra süründük
Eser kalmadı bizde ne Fatih ne Yavuz’dan

Vahşetin uşakları semiriyor, büyüyor
Kendi insanım kalkmış “Kendim değilim” diyor
“Hakça bir düzen” diyen hemen her haltı yiyor
Yine de ümitvârız bize verdiğin sözden

Lânet okurum lânet ben böyle soysuzlara
Her birinin nefsi put hepsinin dîni para
Velâkin hem Dünyâ’da Ahret’te yüzü kara
Tek talepleri zâhir ezcümle tâviz özden

Ümîdimiz bitmedi biz ‘asl’a döneceğiz
Düşmanına yanacak dostuna söneceğiz
Şehâdet binek olsun vallâhi bineceğiz
Yeter ki koru bizi yaftası Türk soysuzdan

Selçuk Bekar