Yapraklar kurumuş dallar eğilmiş
Mevsime sonbahar diyorlar gülüm
Diyorlar gökyüzü mavi değilmiş
Gözlerinden mahrum bu yerler gülüm

Sensizliğe düşmüş durmuş şelâle
Nârin ellerine değmemiş lâle
Göğsümdeki sessiz isyâna bile
Dermân olmuyor bu diyarlar gülüm

Neredesin şimdi, sevinçler nerde
Şuh kahkahalar var: hicrâna perde
Zümrüdüankâ’nın göçtüğü yerde
Bilmem ki neden bahtiyârlar gülüm

Biliyorum beni bekleyecektin
Kırlara son güneş düşene değin
Biliyorum düğüm düğüm yüreğin
Yine de ağlama duyarlar gülüm

Anlatamıyorum anlamıyorlar
Mehtâbın güneşe olduğu kadar
Sevginin gönlüme ihtiyâcı var
Burada aşkı bilmiyorlar gülüm!

Selçuk Bekar
(11 Kasım 2008)