Uyusam, rüyâlar sersefil, boktan
Uyumasam, Dünyâ, balçıkla yoktan
Ben, bunun içine ederdim çoktan
İçinde ağalar, beyler olmasa

Dik yürüyor karınca ve ıstakoz
Boz ayıya selâm durmuş bir öküz
İnsansız merkepler, en önde domuz
Yolları dolduran şeyler olmasa

Çalılar toplanmış, başta bir kütük,
Söz söylerim sanır öter bir düdük
Bir düdüğe kulak verir bin hödük
Kurban oldukları köyler olmasa

Söyleme Ey Hafî, söyleme yeter
Olmak ve olmamak bir başka beter
Burda bülbül diye bir karga öter
Olmazdı Hak fermân eyler olmasa

Selçuk Bekar