Git dediğin yere geldim efendim
İki göl üç tepe ‘kof değerler’ var
‘Meğer’i bulanı ben bulamadım
Keşke eyvah imdat ve ‘eğer’ler var

İki ayak üzre kimi canlılar
Rivâyet böyle ki peri – cinliler
Kelle yetiştiren heyecanlılar
Konuşur dinlemez ne sağırlar var

Çiçekleri gördüm kıyıp dermedim
Meyveleri gördüm bağa girmedim
Çok aradım durdum insan görmedim
Bol bol kedi köpek… Ne sığırlar var

Câmi avlusuna tezgâh kurmuşlar
Adâlet adına gönül kırmışlar
Yetim öksüz hakkı yemiş durmuşlar
Doymayı duymamış ne zağarlar var

Kimi başa geçmiş çobanım diye
Kimi işi almış ‘çaba’nım diye
Demediği kalmış “babanım” diye
Burda yanık yıkık ne bağırlar var

Kul Hafî vazîfen bitti dön artık
Bu kadar kızgınlık yetti sön artık,
Sâhibin dizine dön ve sin artık
‘Yedi düvel’ bilmez ne değerler var
Sabret: Açılacak ne çığırlar var

Selçuk Bekar