Yanıyor hâne bilen yok
Kanıyor ayna silen yok
Yağı pek çok sevilen yok
Râhı büküp iyecek kim

Cebel-i kalbde var arslan
Nefsi kıl sen köle, yaslan
Cehdedip lâhzada uslan
Belli fıtrat: yiyecek kim

İşin esrârı değil iş
Hayat olmuş asılsız düş
Niyet artık cana düşmüş
Son abâdır giyecek kim

Hani pervâne ki yandı
Hani bülbül güle kandı
Yâri kendinde kim sandı
Itrı duymuş ayacak kim

Bi-kâr âşık diye-bilmez
Sesi çıkmaz niye bilmez
Şek yok ammâ İye bilmez
Bilen ister, diyecek kim?

Selçuk Bekâr