Bize derler işin işret
Ya bu sol’dur ya da fâ’dır
Her anahtar her işâret
Biz var olsak bile lâ’dır

Çeker olsak halay: hey hey
Ötelerden duyarız ney
Özümüzden daha bir şey
Nasıl olsun, niye sâdır

Çekmez diye yükü bir Tur
Çekeriz aşk ile zinnûr
Gözümüzden dökülür nûr
Bize gam zevk u sefâdır

Gülü görmüş ötüyorsak
Közü elde tutuyorsak
Yanıyorsak tütüyorsak
İşte bu ahde vefâdır

Pervâneler çatlatır, biz
Tutuşuruz gece gündüz
Utanır etmeye mızmız
Sormayız kangı defâdır

Görülürüz -keş sanılır-
Derler ayyaştır yanılır
Eşiğine uzanılır
Şaşsa Yûnus: ne cefâdır

Selçuk Bekar