Gün Karanlık

Gün karanlık hava puslu kar da yağmıyor
Güller nine çoktan öldü inek sağmıyor
Bana bakan gökyüzü var benden habersiz
Geceleri yıldızlarla bana ağlıyor

Dağların şiş karınları fâre yok anne
Alınlarda aydınlık yok hâre çok anne
Benim beynim benim eynim kurbanla doldu
Ammâ Hâcer ve de ammâ Sâre yok anne

Anne, bire bir katarsan iki etmez mi
İkilerden bir çıkarmak bire yetmez mi
Sen biriydin birlerimden biri de benim
Birler gitse topladığı bir de gitmez mi

Gün karanlık hava puslu karı gören yok
Bâbı meçhûl diyârlar var dârı gören yok
Bu nasıl bir olmak anne her şey asılsız
Çalı çırpı yığıyorlar hârı gören yok

Selçuk Bekar

Sosyal AğTweet about this on TwitterShare on FacebookShare on Google+Share on LinkedIn

Bir Cevap Yazın