Bir ömür içeri biri dışarı
“Bir ben var” bende de benden haşarı
Rüyâda görmedim unutamam ki
Denizler ötesi mâvi kuşları

Kalbime saplanan kendimden bıçak
Kendimi kendimden kim çıkaracak
Adımla anarken yüzümü yüzen
Rûhumu rûhuma hapseden alçak

Yollar olmasaydı yol havaları
Kanları olmasa kan dâvâları
Olmasa olmazdı olmamak olmak
İnsanlar olmasa merhabâları

Huzûra sükûna huzûr ve sükûn
Kendi rükûnuna muhtaç her rükûn
Kaçırabilseydik aklını aklın
Yetmeye yeterdi ilk “kün fe yekûn”

Selçuk Bekar