Çok vaktin kalmadı: şimdi başıma
Zümrüt yeşili bir taç giyeceğim.
Elinde servetle geçip karşıma
Af dileyeceksin, geç diyeceğim.

Yalvarsan yakarsan yok seni duyan.
Yeminler ederek: bitmedi rüyân
Benim bağlarımda rengi solmayan
Gül var diyeceksin, güç diyeceğim.

Hânemi edecek sultan otağı
Teklif edeceksin en büyük dağı
Sâhibin başında bulunmadığı
Hayâtın ederi kaç, diyeceğim

‘İnsan makinesi’ çık, ara insan
İşte: erkeğinle bir oldu nisân*
Sevgiyi arıyor, aşk istiyorsan
Belâlardan belâ seç diyeceğim

Senden sorulursam yâr huzûrunda
Son hâlin olmadan hiç umûrumda
Sorulan olmanın tüm gurûruyla:
Hizmetinin ecri, öç diyeceğim!

Selçuk Bekar