Aşk ve Acı

Acıyla yoğruldu aşk
Tabiatı gereği, aşk, acıya meyyâldir
O acı ki canlar asıllarından ayrı düşende doğdu,
Kürkçü dükkânıdır gitmek istediği yer,
Hangi kürkü bir zamanlar gördüm diye vehmetse…
Ona meyleder.

Ve fakat:
Şuurlar ve ayna yansımaları…
Hiç olmadı yansıyan şuurla aynı şuurda
-‘Garip ama gerçek’ denen işte bu-
Olmamalı elbet her tüyün yeri
Güzel her kanat

Çünkü yanlış vuslattır
Gerçek hasrete
Tokat!