Bir dağbaşı gezintisinde:
Bu dünyâdahiç kimsenin olmayan…
-İster, dışında beyninin, ister içinde-
Akmıyorsa huzur sana,
Huzura akmıyorsan…

Görmüyorsan çimleri, çiçekleri,
Gül kokmuyorsa ellerin sen istemeden daha
Sis basmıyor dağın eteklerini
Buluttan bir deryâda çekemiyorsan kürek…

Artan, artan, artan:
Artışına bir nihayet olmayan
Köslerde çarpmıyor hâlâ nabzın, nefesin,
Üryân kalamıyorsan bir şimşekle mâzîden,
Kalp volkanından kaçmış
Lavlar değilse damarlarında akan
Ensende değilse sırtlanların nefesi
Bir ceylan, bakarken sana
Gerçek olamayacak kadar uzaktan
Ürkek ürkek…
Sevecen…

Kalk hadi,
Başka bir işle uğraş:
Sakın şiir yazma sen…

Selçuk Bekar