Ey mukaddes seni âlem biliyor
Diliyor sînene dönmek her cân
Her köşenden bir ölümsüz gülüyor
Geliyor her biri bir dünyâdan

Şu ümitsizliğe gel eyle vedâ
Deşme gönlümdeki hicrânı yine
Kubbelerden biri etmekte nidâ
Yıldızımdan ayı sökmek neyine

Ey Habîb ey Burak uğraklı şehir
Gönlüm ammâ seni ilk kez kınadı
Zâlimin zulmüne yurtluk da nedir
Bırak artık bu gereksiz inadı

Ne çözümsüz ne çetin bilmecesin
Sabah olmuş neden hâlâ gecesin
Doğrul artık yücelerden yücesin
Sen bizimsin neler el derse desin

Selçuk Bekar