Bir an ağlar gülerim bir
İnsanım bu özümde var
Neş’e bana gelir gider
Vefâ yalnız hüzünde var

Kalmadı bu diyârda bir
Güzel, geldi gitti bir bir
Her köşede başka kabir
Ellerin de bizim de var

Neş’e değil kimseye yâr
Varsa eğer sazımda var
Hüzün benim bir zamanlar
Gönül olmuş közümde var

Nesirlerim nazım kadar
Hevesimde nazımda var
Hüznüme kalb gelse de dar
Ufka bakan gözümde var

Neş’e buruk bir tebessüm
Belki biraz yüzümde var
Gözyaşı su kadar engin
Saçlarımda dizimde var

Üzüntüsüz bu yüz çıplak
Kahkahalar donuyor bak
Ne takarsan üstüne tak
Kefen adlı bezimde var

Neş’e bezgin bir kıvılcım
Ne yolum ne izimde var
Hüzün benim iki gözüm
Sözümde var sazımda var

Sözümde var sazımda var
Bahârımda yazımda var
Neş’e anlık bir misâfir
Hüzün benim yazımda var

Selçuk Bekar