Gülmüyormuşum

Diyebilmek isterdim aslında sana;
Yüzüm asık belki ammâ
Gönlüm de ağlıyor sanma.
Diyemiyorum;
Kalbim buruk işte…
Anla:

Efkârım son mektubundan:
Kustum aklımdan âlemi,
Korkuyorsam, işte bundan
Eşyâya küstüm kokundan
İzliyorum sevdâm seni

Belki diyorum:
Belki de âşığın çoktur,
Belki… Sen çok hovardasın.
Ama, hep sen vardın benim için sâdece,
Daldığında gözlerim,
Öylece…

Kamburum; yürek sızımdan…
Çekmedi sırtım hasreti,
Kalbimden bıçak çıkmadı;
Eğilmişim iki büklüm,
Gizliyorum sevdâm; seni…

Selçuk Bekar

Sosyal AğTweet about this on TwitterShare on FacebookShare on Google+Share on LinkedIn

Bir Cevap Yazın