Bitti son sahnesi ömrün iniyor perdeleri
Eskiyenler yeni aktörlere terk etti yeri

Ayrılırken bilirim: hep yeni bir temsil olur
Doldurur canlı bakışlar yine sandalyeleri

Çevrilir sinsice her gün yeniden kum saati
Kum döner, dönmez akan sâniyeler asla geri

Bir ömürdür bu tulûât: an ölür, insan akar
Jest mimik sanrılı oynarken ‘esirler’ eseri

Her inen perde guruptur bir uzak sâhilde
Gözlerim engine daldıkça olur başka biri

Beklerim ufkuma doğsun mütebessim o yüzün
Hüznün ancak bilirim olmaz o temsilde yeri

Selçuk Bekar