Ben olmuş olmasan büyüme derdim
Büyüme çocuk kal çekme bu kahrı
Bir gül ıtrına sen bir ömür verdin
Görmedin bir ömür oysa bahârı
/ Sen kalmak isterdin yakıp yılları
/ Sen olmayan yarın bıraksa seni

Salıncağa biner birdirbir oynar
Yalınayak yürür dağlar aşırı
Taşlarla güreşir camlar indirir
Ağlar, ıslatırdın sen yağmurları
/ Dursa dinlenseydi sessiz o çağrı
/ Göğsündeki ağrı bıraksa seni

Değişim, aynanda en acı gerçek
Kendi kendine bir kelepçesin sen
Bu kâbus ne yapsan değişmeyecek
Teninde aksisin keder ve ye’sin
/ Keşke bilebilsen -keşke- sen nesin
/ Nabzın ve nefesin bıraksa seni!

Sevdâlı mâviye âşık yeşile
Vurgundun sihrine denizin dağın
Sevgiyi yazardın göklere bile
Buluttan harflerle anlayacağın
/ Üşümüş dallardan yerlere yağan
/ Sararmış yarınlar bıraksa seni

Selçuk Bekar