Emreyle de kış gelsin kar kapasın yolları
Beyaz bir hüzün yükle çöksün ağaç dalları
Seni unutmaktansa haram olsun bana yaz
____Vuslatın bayram ammâ ayrılığın imtiyaz
____Ötünce müflis oldu sevdânın bülbülleri

Sâhilleri dalgadan yaylanı fırtınadan
Uğranılmaz eyle ki bahçeleri hummâdan
Ne kolay gittik diye sızlasın tüm kemikler
____Yılan çıyan kaynasın afsunlu güzellikler
____Şimdi pişmân olalım olacaksak sonradan

İndir gökten bir ummân sal yere bulutları
Yolcuyu sâbit kadem, geçilmez, hudutları
Atlarına diz çöktür yolcuların ter döksün
____Mezkûr zorba benim, ben. Vur yükü gönlüm çeksin
____Böyle bıktır ipini koparmış haydutları

Emreyle de kış gelsin yolları kapasın kar
Boynunu büksün mağrur, gözyaşı döksün mesrûr
Nasıl mutlu olunur dost olmadan kurt kuzu?
____Soğuk, ayrılık ve kar, Dünyâ’nın gerçek yüzü
____Sefiller eğlendikçe sessiz ağlıyor vakâr

Selçuk Bekar