Yeşile kandığım pınar yolunda
Yer yer kâinâtın benzi sarardı.
Masallarda kaldı dağların ardı
Çınar dallarından düştü yüreğim

Yağmur damlaları değdi alnıma
Saçımı dağıttı seher yelleri.
İnce feryatlarla böldü rüyâmı
Hicrâna müptelâ gece kuşları.
___Alın hatlarımla oynadı yazar,
___Erken düştü saçlarıma beyazlar.

Semâda titreyen, solan yıldızı
Sönmez çıralarla yakmak istedim
-Aynada, hayâlim ihtiyarladı.-
Bir kırık çizgiye daldım, üzüldüm
___Nasıl, buzlu cama benzemiş yüzüm
___Hayatım, perili köşklere dönmüş.

Arzın dirildiği bir seher vakti
Ufuk çizgisinde gördüm kendimi.
-Cansız ellerimde titredi zaman-
Gölgem, ben soldukça arşa uzanan
Işıktan bir yola koyuldu, gitti…

Kaynak: Can Yazısı

Selçuk Bekar