Dağsı bir düzlüğün köşksü ininde
Göz birini seçer biri ben geçer.
Kardeş deliliğe saatler kaç var
Keşişler yaylaktan ne zaman göçer

Elim senin elin bak da göreyim.
Yürü ki sıkıldım böyle durmaktan.
Hiç kendim olmadım binbir pâreyim.
Sahibinden gölge ne diye kaçar

Uçmaksa uçalım düş de düşeyim
Lâkinden ne bekler ki tekler fikir
Neyler beni söyler bilmezler neyim
Varlık mı yokluğa ne neye dûçar

Eşref bir saatse vakit nâmevcut
İdrak sâniyenin en sivri ucu
Bensem eğer beni öldüren haydut
Çık gel hadi… beni, gel, benden kaçır…

Selçuk Bekar