Gökyüzü ağlıyor ‘Hayy’ ederek bak
Bütün duvarlara kin besliyorum
Öğretmenim beni yağmura bırak
Sırılsıklam ıslanmak istiyorum
Anam hasta imiş, diyormuş ‘oğlum’
İşte hatırladım ben işte buydum
Kucağında neysem ben yine oyum
Yalan doydum desem: anneme doydum
Toprak seviniyor her yıl bahara
Kırlar, kelebekler kahkahalarda
Benim de bir tâne annem var ammâ
‘Ana’ diyemedim gönlümce daha
Gönder koğuş, bana bir müjde gönder
Mevlâm, onu güldür, yağmuru dindir
Oğlum seni sevdi diye anneme
Yanımda – yanında… Ve fakat bildir
Gökyüzü ağlıyor ‘Hayy’ ederek bak
Bütün duvarlara kin besliyorum
Öğretmenim beni yağmura bırak
Sırılsıklam ıslanmak istiyorum
10.09.2005
Trabzon
Selçuk Bekar