Her gün birinizi kaybediyorum
Zaman perde perde gizliyor sizi
Damla damla büyüyor yalnızlığım
Hasret gergefinde dokunan gecem
Adım adım rüyâ olan, sizsiniz

Bir meçhûlüm -hiçliği adımlayan-
Saman alevinden çok değil ömrüm
Parlamış sönmüşüm, bilen olmamış
-Böylesi hayâta böylesi ölüm-
Sizin türkünüze uyandı sazım
Bu gidiş cinâyet, bu gidiş zulüm

Şimdi duman duman yayla başında
Geceye gündüze sevdâ üflerim
Nerede Allâh’ım, nerde bu dâvet
Kaçacak ne zaman kaldı ne yerim
-Hayat, yanınızda hayattı ancak-
Gönlümde açan gül soldu solacak

Gidenler bir bahar erer menzile
Geride karakış, tipi, ayaz var
Orada sevdâya büyür çocuklar,
Burda kâbeleri yakar yıkarlar

Selçuk Bekar